Çoook uzun zaman oldu bloguma yazmayalı... Eee napııımm sıkıldım, bi de internete annem olmadan giremiodum... Annem beni çok yalnız bıraktı... O hep işi gereği şehir dışına çıkıyor:( Neymiş efendim; beni daha iyi yetiştirebilmesi için para kazanması gerekiyormuş... Aşılarım, mamam falan bunların hepsi para denilen o garip kağıt parçasıyla oluyormuş... Ben bilmiyordum bunu ve annem beni yalnız bırakınca üzülüyordum. Şimdi onu daha iyi anlıyorum... Daha önceden o kapıdan çıkarken başımı yere eğip gitmesini izliyordum, elimden bir şey gelmiyordu. Başka köpüşleri sevecek, yeni bir çocuk getirecek eve sanıyordum. Bu aralar annem benimle her zamankinden daha çok ilgileniyor. Galiba benim üzüldüümü anladı... Ben ona belli etmemek için yayında ağlamıyordum. Geçen gece fazla bi içlenmiyim ve sabah 5 buçuk gibi annem uyurken ağlamaya başladım. Ağladığımı duydu ve bana sarılıp, beni ne kadar çok sevdiini söyledi... Ben de onu çok seviyorum, hem de karşılıksız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder